“احتمالاً میتوانم با جرأت بگویم که اکثر ما، پیرو دین اسلام که قرآن را به عنوان منبع اصلی احکام و عبادات دینی خود میشناسیم، کمتر زمانی را برای خود زحمت مطالعه این کتاب با ارزش با معنی و ترجمه یا تفسیر آن مینهیم. ممکن است روزانه بارها به عبادتهایی مانند نماز بپردازیم، که در آن آیاتی از قرآن برای بیان ارتباط با خالق و ایجاد ارتباط با او خوانده میشود، اما به ندرت دیده میشود که کسی معنای این آیات را که میخواند، بداند. حتی در مدارس دینی و مساجد نیز، روش اصلی برای آموزش مناسک دینی، یاد دادن چگونگی تلفظ کلمات عربی در قرآن و حفظ کردن سورهها برای استفاده در نماز و دعا است. این روش اغلب به عنوان “ارثی” در اسلام شناخته میشود و یادگیری ویژگیهای عمیق این کتاب در مساجد و مدارس به کمک برگزاری مراسم عبادی انجام میشود. این روش حتی از جانب خود خالق این کتاب نیز مورد پسند قرار نمیگیرد، زیرا عبادت معتبر زمانی است که از دل با دانش صورت گیرد؛ به عبارت دیگر، آنچه ما از قرآن به زبان میآوریم، باید راهنمای ما باشد تا احساسی از تفهیم این جملات عربی برای ما به وجود آید.
از طرف دیگر، باور داریم که بسیاری از درسهای زندگی اجتماعی، مانند مسائل اقتصادی، اجتماعی، خانوادگی، عقیدتی و غیره را از قرآن آموزش میبینیم. هرچند که این دروس بسیار مهم هستند، اگر معنی آنها را درک نکنیم و تنها به تلاوت آنها بپردازیم، مانند این است که مدتی را با یک زبانی که هیچ شناختی از آن نداریم، صرف کنیم. به نظر من، این اصل حتی باید نسبت به سایر کتب مقدس دینی هم رعایت شود، زیرا برای شناخت ادیان دیگر باید ابتدا به منبع اصلی دینی-عبادی آنها مراجعه کنیم.
با توجه به این توضیحات، توصیه میشود حداقل یکبار در زندگی تمامی قرآن را به همراه خوانش عربی، ترجمه فارسی/دری آن و تفسیر مطالعه کنیم تا با مفهوم و مضامین درونی آن بیشتر آشنا شویم. در ادامه، لینکی به قرآن ترجمه شده به زبان فارسی/دری از عربی و لینکی به قرآن ترجمه شده به زبان انگلیسی آورده شده است تا این امکان فراهم شود:
